Wat gaat de tijd toch snel. Nu ik dit reisverslag tik zijn we met onze laatste week bezig in het mooie Oeganda. Heel dubbel..ene kant weten we dat aan alles een eind komt en is het ook goed om terug naar Nederland te gaan en onze familie en vrienden weer te ontmoeten, aan de andere kant voelt dit land ook als thuis, hebben we hier ook vrienden gemaakt en genieten we zo van alles wat we zien en meemaken...heel dubbel dus.

Maar we hebben een leuke week achter de rug! Samen met de kinderen leuke dingen ondernomen. Zondagochtend hebben ze nog rustig aan gedaan, beetje wennen aan de warmte die als een warme deken op je valt. Verschillende kinderen kwamen langs om nu dan eindelijk auntie Melanie en uncle Stefan (weer) te zien. Leuk zoals sommige kinderen hen verwelkomen en nog herinneringen weten op te halen van ons vorige bezoek! In de middag zijn we naar de kerk op Noah Ark gegaan, mooie dienst gehad! Na de kerk waren we uitgenodigd om met ons vieren een kop koffie te komen drinken bij Piet en Pita. Tijdens dit soort momenten hoor je veel over de visie die Piet heeft over de toekomst van Noah's Ark en zijn kinderen. Momenteel wordt er druk gebouwd aan een nieuw project. Een unisex Salon! Kortom, een kapsalon voor mannen en vrouwen. De kinderen kunnen in de toekomst worden opgeleid om een kapsalon te runnen. Er zal waarschijnlijk ook een nagelstudio in komen want dat is hier ook helemaal hip. Zelfs op straat in Mukono zitten mannen met bakjes water en nagellakjes om je voeten en/of je handen te verzorgen! Dus die Salon gaat een prima opleidingsinstituut worden!

Wat ons opvalt is dat alles wat hier op het terrein wordt gerealiseerd een bijdrage levert in het onderwijzen van beroepen. Als er bijvoorbeeld plinten gemaakt moeten worden in de klaslokaal wat net gebouwd is, dan krijgen de jongens en meiden van de secondary les in het vervaardigen van hout tot plint. Zagen, schuren, schaven, lakken en uiteindelijk het bevestigen van de plint in het klaslokaal. Ook hebben we gezien dat de studenten van balken een mooi speeltoestel hebben gemaakt en die worden dan in Jinja aan een school verkocht!

We zijn ook begonnen om een net gebouwde familyunit wat gezelliger te maken. Was een beetje saai in dat huis, vonden de jongens en de auntie. We hebben ze gevraagd om allemaal een tekening te maken van wat ze graag in hun huis zouden zien. Dus we zijn nu bezig met naambordjes voor op de deur van de slaapkamers. Kijken wat we nog voor ideeen kunnen uitwerken voordat we vertrekken naar Nederland.

Uit de container die wij vorige week hebben gesorteerd is gebleken dat er op dit moment genoeg kleding is om de 'kapotte en smerige' kleertjes van de kinderen te vervangen. Echter dat gaat niet zo eenvoudig als wij hadden gedacht. Elk kledingstuk dat in het huis gebruikt wordt moet met watervaste stift worden gemerkt en in een schrift genoteerd worden! Waarom? Helaas omdat er met regelmaat spullen/ kledingstukken verdwijnen. Als er in de kast tien t-shirts liggen, dan is de mentaliteit van de Oegandees zo dat men vindt dat zij er best 1 kunnen meenemen. Er blijven dan nog steeds negen t-shirts voor jou over om te gebruiken.. Aunti Agnes heeft als taak alle kleding en spullen uit te zoeken en te merken voordat het naar de wasserij gaat. Wij helpen haar hierbij. Dus alle t-shirts maat 'baby' op een stapel leggen, daarna op kleur sorteren, dan met stift zo onopvallend mogelijk een code erin schrijven. Daarna noteert Agnes dat in een boek en daarna kan het de wasserij in... Dozen en dozen vol met broek, t-shirts, rompertjes, jasjes enzo enzovoort...mega klus! Maar er ziten supermooie kleertjes bij. En het is zo leuk als je dan de kids ziet lopen met een jurk of broek die bij de eerste container al door onze handen is gegaan!

Maandagavond is er door de vrijwilligercoordinator een Afrikaanse avond georganiseerd voor de mzungu's. Wij vieren en een groep van 8 canadese vrouwen waren uitgenodigd. We kregen uitleg over de Ugandese tradities en allerlei leuke weetjes over dit land. Er werden twee Ugandese dansen uitgevoerd en er was een Ugandese maaltijd gemaakt die we, zoals het hier gebruikelijk is, met onze tien vingers moesten opeten! Allerlei Ugandese gerechten mochten we proberen...best interessant om een handje vol sprinkhanen weg te knabbelen! Denk dat Lays binnenkort met nieuwe smaak op de markt komt!

Dinsdagmiddag hebben even 'vrijaf' genomen. Lekker wezen zwemmen in African Village! En in de avond met Margret en Marieke vuurtje gestookt. Gezellig hoor!

Woensdagmiddag is er een Nederlandse jongen bij ons op bezoek geweest. David is een kennis van Melanie's huisgenoot en is voor 5 maanden in Uganda. Hij vond het leuk om Noah's Ark te bezoeken. Hem in Mukono opgepikt en een rondleiding over Noah's Ark gegeven. Echter..toen we bij Noah's Ark waren kwam de regen met bakken uit de lucht vallen! Een hooooosbui, niet normaal! Harde wind en slagregens zorgden ervoor dat het regenwater onze kamers in kwam stromen! Na een uur klaarde het gelukkig weer op en was het prima vertoeven. Gezellige avond gehad bij kampvuur en worstjes. David mocht blijven slapen in huisje naast ons.

Volgende dag heeft hij meegeholpen met schuren van naambordjes en hij heeft ook biggen gevangen. Ja, biggen vangen! Twee weken terug hebben twee zeugen kleine biggetjes geworpen. En die moesten ingeent worden. Wat een geschreeuw en een gegil van de zeug en de kleintjes!

Vrijdag hadden we een afspraak met Eddy Joram, een Ugandese jongeman die een kerk runt en een schooltje voor de arme kinderen in een sloppenwijk in Kampala. Op verzoek van vrienden uit Nederland bij hem op bezoek geweest en zijn school en kerk bezocht. Deze school leeft van financiele giften, hiermee krijgen de kinderen uit de sloppenwijk gratis onderwijs en een warme maaltijd. Helaas is er nog te weinig geld om nog drie hutjes (want meer is het niet) te plaatsen voor groep P5 tot P7. Er zijn veel kinderen die graag naar school willen maar er is in die wijk nu nog alleen maar een betaalde school...Het is wachten op een wonder waardoor Eddy nieuwe leerlingen op school kan toelaten. Komende week gaan we nog een keer terug naar Eddy om hem wat schoenen en kleding te brengen die hij kan uitdelen aan arme gezinnen. En zo vliegt de week om......nu helaas nog maar een week te gaan..