Na ons weekend in Tororo waren we toe aan wat rust, nouja rust. Er valt weer veel te vertellen. Dinsdag, toen we terug kwamen uit Tororo wisten we dat er nog een klus voor ons te wachten stond. Er stond ons namelijk een verhuizing te wachten! We woonden de afgelopen weken in een huisje vlakbij het kinderhuis. ( foto's hebben jullie gezien) Echter zouden de ouders van Gerard en Stephanie, vaste medewerkers op Noah's Ark, een week bij hen op bezoek komen. En zij wilden graag hun ouders naast hen hebben. Logisch.

Dus dinsdagmiddag 13:00 uur terug uit Tororo, om half 2 waren we onze spullen alweer in koffers aan het stoppen. Verhuizen doen we op z'n Afrikaans. Huppatee, kleding vanaf bed in koffer gemikt, andere rommeltjes in een plastic tas. Beddegoed , kussen, klamboenet rollen we gewoon in het onderlaken. De voorraadkast inclusief de keukenspullen gooiden we op een kleed. Punten bij elkaar gepakt en inladen maar. Voorzichtig met onze eieren! Daniel had een auto met laadbak te voorschijn getoverd en daar werden onze spullen op geladen. Binnen 3 kwartier was het huisje leeg. Toen over het terrein naar de kerk gereden want daarnaast staat een huis dat mama (Pita) gebruikt als ze zich even terug wil trekken uit de hectiek van het kinderhuis. Onderweg nog bij een ander huisje een koelkast voor ons opgepikt en rijden maar. Bij het huisje deden we hetzelfde dansje, maar dan omgekeerd. Het is een mooi huis, wel wat donker door het rieten dak maar het is er lekker ruim en rustig. En...er staat een tv met een dvd speler. En laat Pita nog wat mooie dvd series hebben staan! Menig avondje al met Dokter Tinus en Moordvrouw doorgebracht.

Dinsdag kwam de politie het terrein opzetten. Das vreemd, de kinderen dachten dat Piet problemen maar dat was niet het geval. De politie kwam een doos brengen omdat er een bijzondere inhoud in zat. Namelijk een meisje van waarschijnlijk 1 a 2 dagen oud! Een prachtig poppetje die de naam Vanessa heeft gekregen. Ze heeft heel mooi krullerig zwart haar en gaaf snoetje. Wie doet zo een prachtig wonder in een doos en zet het bij een tankstation? Vragen waar we geen antwoord op krijgen, gewoon liefdevol opnemen en verzorgen. En dat mocht ik even doen, flesje gegeven en de spuitluier verschoond! Zelfs navelklemmetje zat eronder...wat een poepie! Tot op vandaag is de moeder nog niet gevonden, de kans is nu ook heel klein dat ze gevonden wordt.

Woensdag heb ik van wat kraammatrasonderleggers strikslips geknipt. Strikslips worden gebruiken over de katoenen luiers maar die zijn in het kinderhuis ernstig tekort. Laat ik nou in een koffer kraamspullen hebben zitten die we uit Nederland hadden meegenomen! En we hadden er een stuk of 6 matrasonderleggers in zitten. Dat is hetzelfde materiaal als strikslips! Er 3 per pakje uit kunnen knippen. Mooi aantal strikslips erbij voor de kleintjes. Maar nog niet genoeg! Hint hint!

Ook zijn we bij de nursery (kleuterschool) wezen kijken en met teacher Hildah gepraat. Kinderen zijn vanaf die week weer op school begonnen. Voor vele is het wennen, dat nieuwe uniform en de lange schooldagen (van 8 tot 4) De kleintjes slapen daarom een uurtje in de klas. Op de grond, als er nog genoeg rieten kleden zijn en anders maar met de armen op de tafel en je hoofd erop rustend. Kinderen worden wakker met pijnlijke stijve rug...raar he.

In middag ben ik naar Mukono gegaan wat boodschappen te doen. Jan was niet fit, beetje slap in benen en energieloos. Gelukkig was dat na twee dagen over.

Donderdag hebben we de rest van de kraam goederen die we uit Nederland hadden mee gekregen bij het ziekenhuis gebracht. Twee pasgeboren baby's mogen bewonderen en ze een pampertje, maatje minimini gegeven. In de middag geholpen met het ordenen van de container waar het ziekenhuis de voorraad bewaard. Wat een bijzondere spullen stuurt men naar een kinderhuis...afdekhoezen voor operatie apparatuur bijvoorbeeld! Leuke klus!

Vrijdag hebben we met Marieke en Margret een dagje de toerist uit gehangen. Lekker wezen neuzen op een craft markt waar allerlei leuke souveniers te koop zijn. Ook wat boodschappen bij een grote supermarkt ingeslagen. Daarna heerlijk met z' n vieren gegeten! Erg gezellig!

Zaterdag is blijkbaar op heel Noah's Ark poetsdag. Nadat ik de kleintjes om half 7 had gewassen en aangekleed zag ik bij de family-units dat de kinderen druk in de weer waren. Dat is aanstekelijk dus hier ook de spullen buiten gezet en de vloer met shampoo gesopt (tsja...dat kan alleen in Oeganda!) Ook de stofraggen hoog in de nok moesten weg. Hoe? Door natte handdoeken omhoog te gooien en zo de raggen weg te krijgen! Ook dat doe ik zo alleen maar in Oeganda, hoor!

Zondag werd baby Vanessa in de kerk opgedragen. Mooi hoe dan een aantal kinderen, Piet en Pieta en de voorganger samen met elkaar bidden en Vanessa welkom heten in Gods grote gezin. Verder hebben we een rustig dagje gehad.

Maandag hebben we teacher Hildah van de kleuterschool verrast. Toen we vrijdag met Marieke en Margret in Kampala waren, hebben we rondgevraagd of er ergens matten te koop waren. Die matten worden op kleuterschool namelijk gebruik om de kleuters op te laten slapen. Nou, er zijn matten genoeg maar die zijn gemaakt van een soort bamboe of rietstengels. Prachtige matten maar helaas niet lang te gebruiken. Door intensief gebruik en de plasjes die op de matten terecht komen, slijten de matten heel snel. We zijn in Kampala op zoek gegaan naar matten die in een moskee worden gebruikt. Die hebben een hele lange levensduur en zijn afwasbaar. De hele dag, overal rond gekeken en gevraagd maar geen moskee matten. Tot een jonge moslima ons hoorde vragen naar die matten. Zij wist waar deze te koop waren en omdat haar winkeltje toch bijna ging sluiten wilde ze wel met ons mee. De twee meiden achter gelaten bij de winkeltjes en wij op een boda geklommen en toen door de spits in Kampala! Gaaf joh! Al slingerend en scherpe bochten makend, brachten de boda's ons 'down town' naar een Islamitische wijk. Daar vonden we meteen de matten die we zochten. De aardig moslima een fooi gegeven en bedankt voor haar geweldige hulp. De jongeman vroeg voor supermooie, grote matten 60.000 UGS (omgerekend ongeveer 20 euro) Toen ik zei dat we er 6 wilden en dat ze voor een kinderhuis waren, hebben we ze voor 50.000 UGS gekregen! We hebben deze matten betaald van een gift die ons speciaal voor Noah's Ark was gegeven. Mooi doel voor dit geld. De 6 matten werden op een boda gebonden en zo reden we weer terug door de spits naar de meiden. Onze 'missie' voor die dag was geslaagd!

Maandag werd het kinderhuis ook van top tot teen bespoten tegen muggen. Dus het hele spul, inclusief de kinderen moesten buiten blijven die dag. Zo'n schattig gezicht, dat kleine spul rollend en klautert op kleden en lakens. De ene duikelt in het gras, de ander stopt zand in de mond en de derde propt een blad in de neus! Handen tekort op dat soort momenten. Ook moesten ze buiten slapen, denkt dat het wel gelukt is, zijn halverwege maar weg gegaan.

Piet had aan Jan had gevraagd om, samen met 4 leraren, mee te denken om een nieuwe leerweg systeem te ontwikkelen. De leerlingen moeten tijdens de jaren dat ze op school zitten, bepaalde vaardigheden/ life skills ontwikkelen of kennis daarvan opdoen. Bijvoorbeeld hygiene, gezondheid, veiligheid enzovoort. Jan heeft daar nu een eerste opzet voor bedacht en dat moet verder op de computer worden uitgewerkt.

En ik....Ik ben in een container gestopt. Ja..je leest het goed. In een container waar de temperatuur in loop van de dag flink oploopt. Wat ik daar doe? Nou, een hele leuke klus! Dozen en plastic zakken open maken en de inhoud sorteren. En blijkbaar heb ik de afgelopen maanden van 2014 niet genoeg in de kleding gezeten, want mij is gevraagd de kleding in de dozen op maat te sorteren! Erg leuke klus en soms vindt je ware 'schatten' in de container. Zoals een tas vol handdoeken, stapeltje hoeslakens en nieuwe luiers! Als je weet dat daar erg veel behoefte aan is wordt je daar best wel beetje erg blij van, in je containertje! De komende tijd weet ik waar ik me kan vermaken!

Maandagavond hadden we een Hollandse avond. Een van de vaste medewerkers had zijn ouders op bezoek en zijn moeder had allerlei lekkers voor de Nederlanders meegenomen. Ze had soesjes gemaakt met room, koetjes-repen en babbelaars, borrelnootjes en jaja...warme rookworst! Ondertussen keken we een film. Nou zijn wij van een bepaalde generatie, echter deze film ging nog een paar eeuwen terug! De film heette 'Toen was geluk nog heel gewoon'. Voor een aantal van de Hollanders een waar feest van herkenning bij het zien van solex-en, minirokjes en mega strakke kapsels. Blijkbaar vallen we, in iedergeval qua leeftijd, nog steeds aan de andere kant! Dit was een 'gewone' week in Noahs Ark...we vermaken ons hier prima!