Vanmorgen, zondag 18/01, maar even wat rustig aan gedaan. Gisteren een volle dag met veel (hernieuwde) kennismakingen en indrukken gehad.
Om 10 uurkregen we wat brood met suiker of jam te eten als ontbijt. Geserveerd door Daniel, de vrijwilliger coordinator. Hij heeft ons, en Sonja, een
Zwitserse vrouw die gelijk met ons in Oeganda arriveerde, het complex (weer) laten zien. In de middag op de bodaboda (soort van brommertaxi) naar Mukono geweest. Paar boodschapjes en verse ananas(
lekkerste ever!!) gehaald. Er hebben geen veranderingen in Mukono plaats gevonden de afgelopen 2 jaar. Er is nog steeds een (heerlijke) chaos van bodaboda's, taxibusjes, mensen, vuilnis en stof!
Allemaal op hun eigen manier volop aanwezig!
's Avonds maar onze koffers eens gaan uitpakken en van het huisje 'ons huisje' maken.
Kaarsjes aan en muziekje op, spulletjes op de plekken waar ze horen..dan voelen we ons al gauw thuis. Tegen 9 uur gedouched en onder ons muskietennet gekropen.
Zoals gezegd vanmorgen rustig aan gedaan en zojuist de kerkdienst bijgewoond. Whoow...dat is wel veranderd! De kerk, die de vorige keer nog in aanbouw was, is nu een prachtige ugandees/westerse
kerk geworden waar heel veel mensen inpassen!
Zelfs een aanbiddingsband met zangleiding is aanwezig. Staan, zingen, klappen, dansen en vooral God aanbidden en danken voor wat Hij heeft gedaan, is volop aanwezig in deze kerk. Tijdens
testemonies (getuigenissen) kwamen wel 20 kinderen naar voren rennen om God te danken! Voor Zijn liefde, voor het mogen leven, voor het eten, voor papa en mama (oprichters NA), voor slagen voor
examen, voor chicken and chips! (Kip met patat). God wordt hier, door kinderen maar zeker ook door de volwassenen, gedankt voor alles! Whoow..indrukwekkend!
En nu zitten we in ons huisje en maken we ons op voor nacht 2. Morgen gaan we beginnen met het holiday-program. ( vakantieprogramma voor de kids die nog 2 weken vrij zijn van school. )
