Alsof je niet weggeweest bent
17 jan. 2015
🇳🇱
vanuit Nederland
'Alsof je niet weg geweest bent', dat gevoel ervaarden we toen wezaterdagochtendonze voeten op Oegandese grond zetten. It is good to be back!
De vluchten (we zijn drie keer opgestegen en geland) zijn goed gegaan. Hebben een rustige reis gehad, nauwelijks turbulentie. Af en toe wat
rammelen maar dat heb je in een trein ook.
Vanuit het hotel, waar we nog even stevig hebben ontbeten, zijn weom 9 uurmet een shuttle bus naar
Schiphol gebracht. Binnen 20 minuten waren we op Schiphol. Ideaal om zo relaxed op reis te gaan.
De koffers ingeleverd wat ons nog 'even' wat oponthoud gaf. Natuuuuurlijk waren onze koffers ietsiepietsie over het maximale gewicht. 5 kg welteverstaan!! Oja en 2 stuks van onze handbagage waren
ook te zwaar! Gelukkig was die aardige dame daar iets schappelijker in en konden we met verschuiven van spullen die tassen wat lichter maken. Samen erg om gelachen en toen maar midden in de
vertrekhal de koffers open gemaakt. Uit de koffers wat spullen gehaald om die dan toch maar in Nederland achter te laten. Die spullen opgepakt en een Turkse schoonmaakster blij gemaakt met die
overtollige kilo's die we toch al wilde weggeven. In Nederland of Oeganda, dat maakt dan eigelijk ook niet meer uit.
De koffers konden daarna zonder problemen ingeleverd worden. De 'golftas' ook ingeleverd en toen meteen door naar de gate. Geen tijd gehad om nog op nederlandse bodem een laatste nederlands bakkie
koffie te nemen. Bij de gate had men toch wat vragen voor de stuk of tien batterijen die we zojuist in onze handbagage hadden gepropt. " Batterijen?? Geen idee wat je bedoeld?" Dat klinkt voor hen
al verdacht natuurlijk. Allerlei vragen werden mij gesteld. "Wat bedoelen jullie? Laat me maar zien? Oooo, dat. Dat zijn solar lampen, die we gaan weggeven waar geen electriciteit is." Toen waren
ze gerust gesteld en mochten we door. Uiteindelijk is het vliegtuig 3 kwartier later vertrokken. Neee dat kwam niet door ons!! Hahaha.
Op Istanbul hebben we, door die vertraging, maar korte wachttijd gehad voor de volgende vlucht naar Kigali. Dat was de langste vlucht. Na Kigali waren we heel snel op Entebbe waar Steven (chauffeur
van Noah's Ark) ons stond op te wachten. In verband met Ebola werden onze handen ontsmet en moesten we een medische verklaring afleggen. Koffers gepakt en door het donkere Oeganda naar NA gebracht
("Knijp me even. Ben ik hier echt???")
Steven heeft ons toen afgezet bij ons huisje waar we meteen op bed zijn gaan liggen en nog paar uur heerlijk hebben liggen slapen.
It's good to be back!
Btw Hilco Blokzijl...wat had je in dat golfballetje gestopt? De golftas EN jouw golfballetje zijn namelijk niet aangekomen in Entebbe!!! :~} Wordt vervolgd gok ik zo.
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!